|
Θαμπώσαν οι ανάσες μας στο τζάμι
κι εσύ μιλάς για χρόνια της αρμύρας
μπροστά σε αδειανά μπουκάλια μπύρας
με βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι
Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου ‘πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι
Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δε χαθείς στον κόσμο
Θαμπώσαν οι ανάσες μας το τζάμι
κι εσύ μ’ ένα δαφνόφυλλο στα χείλη
πως θα ‘σαι πάντα λες σκιά μου φίλη
και στρίβεις μ’ ένα αντίο στο λιμάνι
Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου ‘πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι
Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δε χαθείς στον κόσμο
|
Thabósan i anáses mas sto tzámi
ki esí milás gia chrónia tis armíras
brostá se adianá bukália bíras
me vlémma karfoméno sto taváni
Έkso kilái tis pólis to potámi
de mu ‘pes sta taksídia su ti ides
an ópos píges girises den píges
stu kósmu to políchromo charmáni
Dóse mu tin armíra su ke páre ti vrochí mu
ki áku ta lógia pu élegan i místes tis erímu
fotiá girevi i fotiá ke i agápi póno
ton eaftó su de tha vris an de chathis ston kósmo
Thabósan i anáses mas to tzámi
ki esí m’ éna dafnófillo sta chili
pos tha ‘se pánta les skiá mu fíli
ke strívis m’ éna antío sto limáni
Έkso kilái tis pólis to potámi
de mu ‘pes sta taksídia su ti ides
an ópos píges girises den píges
stu kósmu to políchromo charmáni
Dóse mu tin armíra su ke páre ti vrochí mu
ki áku ta lógia pu élegan i místes tis erímu
fotiá girevi i fotiá ke i agápi póno
ton eaftó su de tha vris an de chathis ston kósmo
|
