|
Σε βρίσκω μπροστά μου
στους δρόμους που πήρα για να σ’ αποφύγω,
χωρίς να ξεφύγω στιγμή απ’ αυτά που κρυβόμουν,
αυτά που κοντά σου φοβόμουν.
Τα λόγια μου ανόητα , σχεδόν αυτονόητα,
το πνεύμα μου άδειο κι η ψυχή μου στα πόδια,
μπροστά σ’ όλα αυτά που σκεφτόμουν,
αυτά που κοντά σου φοβόμουν.
Μετά από καιρό,
μετά από τόσο κενό,
μετά από τόσο κόπο,
όλα είναι πάλι όπως πάντα εδώ,
εσύ να θες κι εγώ να μην μπορώ,
Ίσως ακόμη η θλίψη να απέχει,
να υπάρχει ουρανός κι η αγκαλιά του να αντέχει,
σ’ αυτήν την ελεύθερη πτώση
ελεύθερος να `μαι κι εγώ.
Σε βρίσκω μπροστά μου…….
|
Se vrísko brostá mu
stus drómus pu píra gia na s’ apofígo,
chorís na ksefígo stigmí ap’ aftá pu krivómun,
aftá pu kontá su fovómun.
Ta lógia mu anóita , schedón aftonóita,
to pnevma mu ádio ki i psichí mu sta pódia,
brostá s’ óla aftá pu skeftómun,
aftá pu kontá su fovómun.
Metá apó keró,
metá apó tóso kenó,
metá apó tóso kópo,
óla ine páli ópos pánta edó,
esí na thes ki egó na min boró,
Ίsos akómi i thlípsi na apéchi,
na ipárchi uranós ki i agkaliá tu na antéchi,
s’ aftín tin eleftheri ptósi
eleftheros na `me ki egó.
Se vrísko brostá mu…….
|
