|
Ξύπνησε η πόλη μ’ ένα άκαρδο ξημέρωμα
και μ’ έναν ήλιο ειρωνικά να με κοιτάει
Σκηνοθετείς της μοναξιάς μου τ’ αφιέρωμα
με ένα αντίο για φινάλε, που πονάει
Σφίγγω τα χείλη νευρικά για να ματώσουνε
και με το αίμα της καρδιάς μείνε να γράψω
Μα λες δεν ήτανε γραφτό για να στεριώσουμε
Τ’ άδοξο τέλος πρέπει εγώ να υπογράψω
Όλα εσύ, χαρές που γεύτηκα και απογοητεύτηκα
Όλα εσύ, ζωής κοσμήματα που βγήκαν όλα ψεύτικα
Όλα εσύ, της ερημιάς μου και του πάθους μου επανάσταση
Όλα εσύ, η σταύρωση μου ήσουν μετά την ανάσταση (χ2)
Άφησες μόνο τ’ όνομά μου στην ταυτότητα
Αυτή τη νύχτα όλα τ’ άλλα τα ‘χεις κλέψει
Μα της ψυχής μου τη χαμένη αθωότητα
Ξέρω, μετά από σένα δε θα επιστρέψει
Σφίγγω τα χείλη νευρικά για να ματώσουνε
και με το αίμα της καρδιάς μείνε να γράψω
Μα λες δεν ήτανε γραφτό για να στεριώσουμε
Τ’ άδοξο τέλος πρέπει εγώ να υπογράψω
Όλα εσύ, χαρές που γεύτηκα και απογοητεύτηκα
Όλα εσύ, ζωής κοσμήματα που βγήκαν όλα ψεύτικα
Όλα εσύ, της ερημιάς μου και του πάθους μου επανάσταση
Όλα εσύ, η σταύρωση μου ήσουν μετά την ανάσταση (χ2)
Όλα εσύ
|
Ksípnise i póli m’ éna ákardo ksiméroma
ke m’ énan ílio ironiká na me kitái
Skinothetis tis monaksiás mu t’ afiéroma
me éna antío gia finále, pu ponái
Sfíngo ta chili nevriká gia na matósune
ke me to ema tis kardiás mine na grápso
Ma les den ítane graftó gia na steriósume
T’ ádokso télos prépi egó na ipográpso
Όla esí, charés pu geftika ke apogoiteftika
Όla esí, zoís kosmímata pu vgíkan óla pseftika
Όla esí, tis erimiás mu ke tu páthus mu epanástasi
Όla esí, i stavrosi mu ísun metá tin anástasi (ch2)
Άfises móno t’ ónomá mu stin taftótita
Aftí ti níchta óla t’ álla ta ‘chis klépsi
Ma tis psichís mu ti chaméni athoótita
Kséro, metá apó séna de tha epistrépsi
Sfíngo ta chili nevriká gia na matósune
ke me to ema tis kardiás mine na grápso
Ma les den ítane graftó gia na steriósume
T’ ádokso télos prépi egó na ipográpso
Όla esí, charés pu geftika ke apogoiteftika
Όla esí, zoís kosmímata pu vgíkan óla pseftika
Όla esí, tis erimiás mu ke tu páthus mu epanástasi
Όla esí, i stavrosi mu ísun metá tin anástasi (ch2)
Όla esí
|
