Η πόλη άνοιξε τα φώτα της και φεύγει
σαν τρένο λούνα παρκ σε μέρη μαγικά
και το κορμί σου απ’ τα χέρια μου ξεφεύγει
και αναζητάει σε ξένα χέρια τη χαρά.
Πάρε με απόψε στην τρελή διαδρομή σου
δίχως εσένα είναι τα βράδια μου απρόσωπα
μου φτάνει εμένα κι ένα ψεύτικο φιλί σου
μου φτάνει κι ένα από τα χίλια σου τα πρόσωπα.
Τα μάτια σου έκλεισες και μ’ άφησες απ’ έξω
άλλη μια νύχτα θα τη βγάλω στη βροχή
όλα για πάρτη σου απόψε θα τα παίξω
και θα σε χάσω μέχρι να ‘ρθει το πρωί.
Η πόλη μέσα στα στενά σε κυνηγάει
κι εσύ το δρόμο του παράδεισου ζητάς
όλος ο κόσμος μες τα μάτια σου χωράει
μα εσύ καλή μου στον κόσμο δε χωράς.
Τα μάτια σου έκλεισες και μ’ άφησες απ’ έξω
άλλη μια νύχτα θα τη βγάλω στη βροχή
όλα για πάρτη σου απόψε θα τα παίξω
και θα σε χάσω μέχρι να ‘ρθει το πρωί.
|
I póli ánikse ta fóta tis ke fevgi
san tréno luna park se méri magiká
ke to kormí su ap’ ta chéria mu ksefevgi
ke anazitái se kséna chéria ti chará.
Páre me apópse stin trelí diadromí su
díchos eséna ine ta vrádia mu aprósopa
mu ftáni eména ki éna pseftiko filí su
mu ftáni ki éna apó ta chília su ta prósopa.
Ta mátia su éklises ke m’ áfises ap’ ékso
álli mia níchta tha ti vgálo sti vrochí
óla gia párti su apópse tha ta pekso
ke tha se cháso méchri na ‘rthi to pri.
I póli mésa sta stená se kinigái
ki esí to drómo tu parádisu zitás
ólos o kósmos mes ta mátia su chorái
ma esí kalí mu ston kósmo de chorás.
Ta mátia su éklises ke m’ áfises ap’ ékso
álli mia níchta tha ti vgálo sti vrochí
óla gia párti su apópse tha ta pekso
ke tha se cháso méchri na ‘rthi to pri.
|