|
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
να ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.
Όλα σε θυμίζουν,
κι οι πιο καλοί μας φίλοι.
Άλλος στην ταβέρνα, άλλος σινεμά.
Μόνη μου διαβάζω το γράμμα που ’χες στείλει
πριν να φιληθούμε πρώτη μας φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.
|
Όla se thimízun,
aplá ki agapiména,
prágmata diká su, kathimeriná
san na periménun ki aftá mazí m’ eména
na ’rthis ki as charáksi gia sterní forá.
Όli mas i agápi tin kámara gemízi
san éna tragudi pu légame ki i dio,
prósopa ke lógia ke t’ óniro pu trízi,
san tha ksimerósi ti tha ’n’ alithinó.
Όla se thimízun,
aplá ki agapiména,
prágmata diká su, kathimeriná.
Όla se thimízun,
ki i pio kali mas fíli.
Άllos stin tavérna, állos sinemá.
Móni mu diavázo to grámma pu ’ches stili
prin na filithume próti mas forá.
Όli mas i agápi tin kámara gemízi
san éna tragudi pu légame ki i dio,
prósopa ke lógia ke t’ óniro pu trízi,
san tha ksimerósi ti tha ’n’ alithinó.
Όla se thimízun,
aplá ki agapiména,
prágmata diká su, kathimeriná.
|
