Όλα εδώ θα τα πληρώσεις | Όla edó tha ta plirósis

Μαύρη να `τανε η ώρα που σε γνώρισα,
κι απ’ τη μάνα μου, για σένα, αχ, και χώρισα.

Η αγάπη σου, τ’ ατέλειωτο μαρτύριο,
μέρα – νύχτα, με ποτίζει δηλητήριο.

Έφτυσα, για σένα, αίμα,
μ’ έχει πάρει πια το ρέμα,
μ’ έχει πάρει πια το ρέμα,
έφτυσα, για σένα, αίμα.

Με σακάτεψες κι ακόμα θέλεις να πονώ,
αχ, στον τάφο θα με στείλεις, πλάσμα άπονο.

Και τώρα, απ’ την ψυχή μου φύγε απ’ το μυαλό
κι ό,τι μου `κανες, θα το `βρεις από τον Θεό.

Όμως, πρέπει να το νιώσεις,
όλα εδώ θα τα πληρώσεις,
όλα εδώ θα τα πληρώσεις,
όμως, πρέπει να το νιώσεις.

Έφτυσα, για σένα, αίμα,
μ’ έχει πάρει πια το ρέμα,
μ’ έχει πάρει πια το ρέμα,
έφτυσα, για σένα, αίμα.

Mavri na `tane i óra pu se gnórisa,
ki ap’ ti mána mu, gia séna, ach, ke chórisa.

I agápi su, t’ atélioto martírio,
méra – níchta, me potízi dilitírio.

Έftisa, gia séna, ema,
m’ échi pári pia to réma,
m’ échi pári pia to réma,
éftisa, gia séna, ema.

Me sakátepses ki akóma thélis na ponó,
ach, ston táfo tha me stilis, plásma ápono.

Ke tóra, ap’ tin psichí mu fíge ap’ to mialó
ki ó,ti mu `kanes, tha to `vris apó ton Theó.

Όmos, prépi na to niósis,
óla edó tha ta plirósis,
óla edó tha ta plirósis,
ómos, prépi na to niósis.

Έftisa, gia séna, ema,
m’ échi pári pia to réma,
m’ échi pári pia to réma,
éftisa, gia séna, ema.