Σε κάθε βήμα και στροφή
όλο και κάποιος θα βρεθεί
για να μας πάρει κάτι.
Ποτέ δεν ίδρωσε στιγμή
κι όλο μας βγάζει τη ζωή
παράνομη και σκάρτη.
Όλοι γίναμε εξουσία,
νόμιμη παρανομία,
και το παίζουμε αρχηγοί.
Τι αρρώστια είν’ αυτή;
Σε κάθε βήμα και στροφή
με τσάντες αγαπητικοί
μοστράρουν το εγώ τους.
Μα εγώ κρατάω όσο μπορώ
κι απ’ το ποτήρι το μισό
δε ρίχνω στο δικό τους.
Όλοι γίναμε εξουσία,
νόμιμη παρανομία,
και το παίζουμε αρχηγοί.
Τι αρρώστια είν’ αυτή;
|
Se káthe víma ke strofí
ólo ke kápios tha vrethi
gia na mas pári káti.
Poté den ídrose stigmí
ki ólo mas vgázi ti zoí
paránomi ke skárti.
Όli giname eksusía,
nómimi paranomía,
ke to pezume archigi.
Ti arróstia in’ aftí;
Se káthe víma ke strofí
me tsántes agapitiki
mostrárun to egó tus.
Ma egó kratáo óso boró
ki ap’ to potíri to misó
de ríchno sto dikó tus.
Όli giname eksusía,
nómimi paranomía,
ke to pezume archigi.
Ti arróstia in’ aftí;
|