|
Όμορφη μέρα με βλέμμα χαράς,
χρώματα γύρω και ελπίδες για μας.
Είναι ένα δώρο η ζωή μα συχνά το ξεχνάω.
Στον ουρανό του θεού η φωλιά
και ας μην είμαστε οι δυο μας πουλιά.
Απολαμβάνω τη μέρα και χαμογελάω.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
μη με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
Όμορφή μέρα, του κόσμου οι φωνές
φτάνουν στ’ αυτιά μου σαν τις Κυριακές.
Μοιάζει σαν άνοιξη, μοιάζει η ζωή με αλήθεια.
Λες και το φως πια δε δείχνει πληγές,
βρήκε ένα τρόπο να μπει στις ψυχές.
Όλα είναι ίδια μα δε μοιάζουνε πια με συνήθεια.
Μίλησέ μου με φωνή τρυφερή,
μη χαλάσεις τη μέρα μου αυτή,
με μια λέξη σου, με μια συλλαβή,
με με βάλεις σημάδι, ζητάει ένα χάδι η ψυχή,
το μπορείς μόνο εσύ.
|
Όmorfi méra me vlémma charás,
chrómata giro ke elpídes gia mas.
Ine éna dóro i zoí ma sichná to ksechnáo.
Ston uranó tu theu i foliá
ke as min imaste i dio mas puliá.
Apolamváno ti méra ke chamogeláo.
Mílisé mu me foní triferí,
mi chalásis ti méra mu aftí,
me mia léksi su, me mia sillaví,
mi me vális simádi, zitái éna chádi i psichí,
to boris móno esí.
Όmorfí méra, tu kósmu i fonés
ftánun st’ aftiá mu san tis Kiriakés.
Miázi san ániksi, miázi i zoí me alíthia.
Les ke to fos pia de dichni pligés,
vríke éna trópo na bi stis psichés.
Όla ine ídia ma de miázune pia me siníthia.
Mílisé mu me foní triferí,
mi chalásis ti méra mu aftí,
me mia léksi su, me mia sillaví,
me me vális simádi, zitái éna chádi i psichí,
to boris móno esí.
|
