|
Ήταν όνειρο κακό, εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
Κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά νεράκι δροσερό
Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πως
είναι απλός και φωτεινός
και κανείς δεν είν’ εδώ
μονάχα εγώ
που πάντα θα ’μαι εδώ
εγώ που σ’ αγαπώ
Σώπα ησύχασε πια
έχεις περάσει πολλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά
ήταν όνειρο κακό εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά
νεράκι δροσερό
Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πως
είναι απλός και φωτεινός
Οι στιγμές οι σκοτεινές
γίνανε δες
κουρέλια και σκιές
Και μάσκες παιδικές
Σώπα ησύχασε πια
όλα θα πάνε καλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά
|
Ήtan óniro kakó, efialtikó
ma pérase ki aftó
Kápnise mia rufiksiá,
pies mia guliá neráki droseró
Kita pu ánapsa to fos
o kósmos pos
ine aplós ke fotinós
ke kanis den in’ edó
monácha egó
pu pánta tha ’me edó
egó pu s’ agapó
Sópa isíchase pia
échis perási pollá
Náni ke ónira gliká
chromatistá
ónira zacharotá
ítan óniro kakó efialtikó
ma pérase ki aftó
kápnise mia rufiksiá,
pies mia guliá
neráki droseró
Kita pu ánapsa to fos
o kósmos pos
ine aplós ke fotinós
I stigmés i skotinés
ginane des
kurélia ke skiés
Ke máskes pedikés
Sópa isíchase pia
óla tha páne kalá
Náni ke ónira gliká
chromatistá
ónira zacharotá
|
