|
Όνειρο που ξημέρωσε κι η μέρα το αγάπησε,
Σαν του αλήτη τη μοίρα κερδίζει στο φως.
Μέσα του μεγάλωσα στους δρόμους του χάθηκα
Κι η σκέψη μου τραίνο σε ράγες ξεχασμένο καιρό
Άσε με σαν όνειρο να `ρθω να σ’ αλλάξω
άσε με μέσα σου να `ρθω να ψάξω στα σκοτάδια σου
Να μην φοβάμαι τα σημάδια σου
Θάλασσα να `μαι στα ταξίδια σου
Μέσα στη μέρα σου όνειρο να `μαι κρυφό
Όνειρο που άντεξε κι ο ήλιος το κράτησε
Σα φυλαχτό στο λαιμό κρεμασμένο χρυσό
Μέσα του αμάρτησα τα ίχνη μου κάλυψα
Κι ο χρόνος μου μάρτυρας τόσων πολλών μυστικών
Άσε με σαν όνειρο να `ρθω να σ’ αλλάξω
άσε με μέσα σου να `ρθω να ψάξω στα σκοτάδια σου
Να μην φοβάμαι τα σημάδια σου
Θάλασσα να `μαι στα ταξίδια σου
Μέσα στη μέρα σου όνειρο να `μαι κρυφό
Όνειρο να ‘μαι
|
Όniro pu ksimérose ki i méra to agápise,
San tu alíti ti mira kerdízi sto fos.
Mésa tu megálosa stus drómus tu cháthika
Ki i sképsi mu treno se ráges ksechasméno keró
Άse me san óniro na `rtho na s’ allákso
áse me mésa su na `rtho na psákso sta skotádia su
Na min fováme ta simádia su
Thálassa na `me sta taksídia su
Mésa sti méra su óniro na `me krifó
Όniro pu ántekse ki o ílios to krátise
Sa filachtó sto lemó kremasméno chrisó
Mésa tu amártisa ta íchni mu kálipsa
Ki o chrónos mu mártiras tóson pollón mistikón
Άse me san óniro na `rtho na s’ allákso
áse me mésa su na `rtho na psákso sta skotádia su
Na min fováme ta simádia su
Thálassa na `me sta taksídia su
Mésa sti méra su óniro na `me krifó
Όniro na ‘me
|
