Αν γυρνούσες μια νύχτα τυχαία
Αν μπορούσες να ερχόσουν εδώ
Θα ‘βρισκες στην ερημιά μου μόνο παρέα
Χωρίς εσένα δεν ζω
Όσο λείπεις να ξέρεις καρδιά μου εγώ
Θα ‘μαι ο ήλιος που δε θα ‘χει ουρανό
Ένα σπίτι που τ’ άφησαν αδειανό
Εκκλησιά που έχει μείνει χωρίς Θεό
Όσα άφησες ξένα μου μοιάζουν
Μα τα κράτησα σαν φυλαχτό
Είναι ώρες που τα νιώθω να σου φωνάζουν
Να γυρίσεις εδώ
Όσο λείπεις να ξέρεις καρδιά μου εγώ
Θα ‘μαι ο ήλιος που δε θα ‘χει ουρανό
Ένα σπίτι που τ’ άφησαν αδειανό
Εκκλησιά που έχει μείνει χωρίς Θεό
|
An girnuses mia níchta tichea
An boruses na erchósun edó
Tha ‘vriskes stin erimiá mu móno paréa
Chorís eséna den zo
Όso lipis na kséris kardiá mu egó
Tha ‘me o ílios pu de tha ‘chi uranó
Έna spíti pu t’ áfisan adianó
Ekklisiá pu échi mini chorís Theó
Όsa áfises kséna mu miázun
Ma ta krátisa san filachtó
Ine óres pu ta niótho na su fonázun
Na girísis edó
Όso lipis na kséris kardiá mu egó
Tha ‘me o ílios pu de tha ‘chi uranó
Έna spíti pu t’ áfisan adianó
Ekklisiá pu échi mini chorís Theó
|