Πόσο σου μοιάζει η καταιγίδα
και ο χειμώνας ο βαρύς
στο πρόσωπο σου εγώ το είδα
ότι τελειώνουμε νωρίς
Πόσο σου μοιάζει το φεγγάρι
όταν αυτό βγαίνει μισό
καμιά για μας δε μένει χάρη
για να ζητήσω απ’ το Θεό
Μα όταν θα σκέφτεσαι εμένα
πόσο θα μοιάζουμε
γιατί η ψυχή σου θα πονάει
θα ταιριάζουμε
Μα όταν θα σκέφτεσαι εμένα
πόσο θα μοιάζουμε
γιατί θα νιώθεις όσα ένιωσα για σένα
Πόσο σου μοιάζει ένας καθρέφτης
που `χει ραγίσει από καιρό
τώρα εσύ φεύγεις σαν κλέφτης
κι εγώ δε θα σε ξαναδώ
Πόσο σου μοιάζει η τρικυμία
και ο χειμώνας ο βαρύς
στη δική μας ιστορία
το ξέρω δε θα ξαναρθείς
Μα όταν θα σκέφτεσαι εμένα
πόσο θα μοιάζουμε
γιατί η ψυχή σου θα πονάει
θα ταιριάζουμε
μα όταν θα σκέφτεσαι εμένα
πόσο θα μοιάζουμε
γιατί θα νιώθεις όσα ένιωσα για σένα
|
Póso su miázi i kategida
ke o chimónas o varís
sto prósopo su egó to ida
óti teliónume norís
Póso su miázi to fengári
ótan aftó vgeni misó
kamiá gia mas de méni chári
gia na zitíso ap’ to Theó
Ma ótan tha skéftese eména
póso tha miázume
giatí i psichí su tha ponái
tha teriázume
Ma ótan tha skéftese eména
póso tha miázume
giatí tha nióthis ósa éniosa gia séna
Póso su miázi énas kathréftis
pu `chi ragisi apó keró
tóra esí fevgis san kléftis
ki egó de tha se ksanadó
Póso su miázi i trikimía
ke o chimónas o varís
sti dikí mas istoría
to kséro de tha ksanarthis
Ma ótan tha skéftese eména
póso tha miázume
giatí i psichí su tha ponái
tha teriázume
ma ótan tha skéftese eména
póso tha miázume
giatí tha nióthis ósa éniosa gia séna
|