Πάθη από τον έρωτα | Páthi apó ton érota

Μοίρα κακή κι αντίδικη, τυραννισμένη μοίρα,
ποια πάθη από τον έρωτα, ποιες πίκρες δεν επήρα;

Στη δούλεψη κι εις τις καημούς μικρή περίσσια εμπήκα
τς αγάπης, κι όλα τα κακάκι οι παιδωμές μ’ ευρήκα•ν
μόνια μου με τον έρωτα πάσ’ ώραν επολέμου,
και κανενός δεν έδειχνα τα πάθη μου ποτέ μου.

Μα κείνος μάστορας καλός γιατί ήτον του πολέμου,
μέρα και νύκτα δυνατό πόλεμον έδιδέ μου,
κι ώρες γλυκύς μου εφαίνετο, κι ώρες πικρύς περίσσια,
κι ώρες στρατιώτης δυνατός, κι ώρες παιδάκιν ίσια.

Χίλια ακριβά τασσίματα μότασσε πάσα μέρα,
και χίλια μόκτιζε όμορφα περβόλια στον αέρα,
χίλιες ζουγράφιζε χαρές μέσα στο λογισμό μου•
και χίλιες έδειχν’ ομορφιές πάντα των ομματιώ μου•

Τόσον οπού μ’ ενίκησε, και δούλη απόμεινά του
και τσι καημένης μου καρδιάς την εξουσιά έδωκά του

Mira kakí ki antídiki, tirannisméni mira,
pia páthi apó ton érota, pies píkres den epíra;

Sti dulepsi ki is tis kaimus mikrí períssia ebíka
ts agápis, ki óla ta kakáki i pedomés m’ evríka•n
mónia mu me ton érota pás’ óran epolému,
ke kanenós den édichna ta páthi mu poté mu.

Ma kinos mástoras kalós giatí íton tu polému,
méra ke níkta dinató pólemon édidé mu,
ki óres glikís mu efeneto, ki óres pikrís períssia,
ki óres stratiótis dinatós, ki óres pedákin ísia.

Chília akrivá tassímata mótasse pása méra,
ke chília móktize ómorfa pervólia ston aéra,
chílies zugráfize charés mésa sto logismó mu•
ke chílies édichn’ omorfiés pánta ton ommatió mu•

Tóson opu m’ eníkise, ke duli apóminá tu
ke tsi kaiménis mu kardiás tin eksusiá édoká tu