Ήτανε μικρός ο κόσμος
Για να τον πάρει αγκαλιά
Ήταν στενός ο δρόμος
Που παίζαν τα παιδιά
Στη γειτονιά καμάρι
Στην κάμαρά του παγωνιά
Είχε στο στόμα το φιλί
Και μες στο αίμα την πληγή
Μέρα του πήραν του φιλί
Νύχτα του δώσαν την πληγή
Άδειασε ο κόσμος όλος
Τον πήρε η νύχτα αγκαλιά
Και στη γωνιά του δρόμου
Κλάψανε τα παιδιά
|
Ήtane mikrós o kósmos
Gia na ton pári agkaliá
Ήtan stenós o drómos
Pu pezan ta pediá
Sti gitoniá kamári
Stin kámará tu pagoniá
Iche sto stóma to filí
Ke mes sto ema tin pligí
Méra tu píran tu filí
Níchta tu dósan tin pligí
Άdiase o kósmos ólos
Ton píre i níchta agkaliá
Ke sti goniá tu drómu
Klápsane ta pediá
|