Τα παλιά τα καλοκαίρια
ήρθαν μέσα από τα βάθη
και τους έρωτες μας φέραν
με το άνθος και το αγκάθι·
και με το φιλί στο στόμα,
σ’ ένα αλλιώτικο ακρογιάλι
μας χαρίσαν τη γαλήνη
σαν κοχύλι, σαν κοράλλι.
Ξάφνου παίρνει το κοχύλι
για ν’ ακούσει τους ανέμους
και τη θάλασσα ν’ ακούσει
κι όλους τους αγαπημένους.
Εγώ κάνω προς τα πέρα
πως τα κύματα κοιτάω,
με μια αχνή φωνή σβησμένη
ψιθυρίζει «Σ’ αγαπάω..»
Καθώς άγρυπνος ξαπλώνεις
πάνω στ’ άγουρα τα στήθη,
σου διηγείται μες το αυτί σου
τη ζωή σα παραμύθι
και την παίρνει ξάφνου ο ύπνος
απαλά, πάνω που λέει
πως είναι ωραίο το καλοκαίρι
κι είναι τόσο ευτυχισμένη.
Μες τα χέρια σου είμαι ωραίος
κι έχω γράψει τ’ όνομά μου
σ’ ένα γράμμα που πηγαίνει
στα χείλη του πελάγου.
Σ’ έχω δει άραγε στ’ αλήθεια;
Σ’ έχω δει στα όνειρά μου;
Ύπνο αιθέριο κοιμάται
το σκυλί στα σκαλοπάτια.
Οι γονείς μας είναι νέοι,
τα μαλλιά μπαίνουν στα μάτια
κι είναι όμορφο το σπίτι
τα απογεύματα όπως μπαίνει
το αεράκι στο σαλόνι
και ο ήλιος στα δωμάτια.
Χαιρετώ τα καλοκαίρια
που σταθήκαμε για λίγο
στην παλιά φωτογραφία
με χαμόγελα από ήλιο,
με το νεανικό το σώμα
και το βλέμμα με τ’ αστέρια.
Τα παλιά τα καλοκαίρια
σα δικά μας και σαν ξένα.
|
Ta paliá ta kalokeria
írthan mésa apó ta váthi
ke tus érotes mas féran
me to ánthos ke to agkáthi·
ke me to filí sto stóma,
s’ éna alliótiko akrogiáli
mas charísan ti galíni
san kochíli, san korálli.
Ksáfnu perni to kochíli
gia n’ akusi tus anémus
ke ti thálassa n’ akusi
ki ólus tus agapiménus.
Egó káno pros ta péra
pos ta kímata kitáo,
me mia achní foní svisméni
psithirízi «S’ agapáo..»
Kathós ágripnos ksaplónis
páno st’ águra ta stíthi,
su diigite mes to aftí su
ti zoí sa paramíthi
ke tin perni ksáfnu o ípnos
apalá, páno pu léi
pos ine oreo to kalokeri
ki ine tóso eftichisméni.
Mes ta chéria su ime oreos
ki écho grápsi t’ ónomá mu
s’ éna grámma pu pigeni
sta chili tu pelágu.
S’ écho di árage st’ alíthia;
S’ écho di sta ónirá mu;
Ύpno ethério kimáte
to skilí sta skalopátia.
I gonis mas ine néi,
ta malliá benun sta mátia
ki ine ómorfo to spíti
ta apogevmata ópos beni
to aeráki sto salóni
ke o ílios sta domátia.
Cheretó ta kalokeria
pu stathíkame gia lígo
stin paliá fotografía
me chamógela apó ílio,
me to neanikó to sóma
ke to vlémma me t’ astéria.
Ta paliá ta kalokeria
sa diká mas ke san kséna.
|