|
Είπα να ξεφύγω, μακριά να φύγω,
δεν αντέχω άλλο, βάσανο μεγάλο,
πεθαίνω λίγο-λίγο.
Πήρα τα κλειδιά μου, τη θολή ματιά μου,
αλλάζει και ο αέρας, το μπουκάλι ανοίγω,
πίνω στην υγειά μου.
Το μυαλό θολώνει, το ξέρω είσαι η μόνη,
η μόνη γιατρειά μου.
Φεύγοντας ξέχασα να πάρω την καρδιά μου,
και κάτι παλιοπράγματα,
μία βαλίτσα πόνο, και τα όνειρα μου,
και με ‘πιασαν τα κλάματα.
Φεύγοντας ξέχασα να πάρω την καρδιά μου,
και κάτι παλιοπράγματα,
μία βαλίτσα πόνο, και τα όνειρα μου,
και με ‘πιασαν τα κλάματα.
Τώρα που να πάω, μόνος περπατάω,
σε ποιον να μιλήσω, πως να ηρεμήσω,
αφού σ’αγαπάω.
Πως να ζήσω πες μου, μία λύση βρες μου,
για να μην πονάω.
Φεύγοντας ξέχασα να πάρω την καρδιά μου,
και κάτι παλιοπράγματα,
μία βαλίτσα πόνο, και τα όνειρα μου,
και με ‘πιασαν τα κλάματα.
Φεύγοντας ξέχασα να πάρω την καρδιά μου,
και κάτι παλιοπράγματα,
μία βαλίτσα πόνο, και τα όνειρα μου,
και με ‘πιασαν τα κλάματα.
|
Ipa na ksefígo, makriá na fígo,
den antécho állo, vásano megálo,
petheno lígo-lígo.
Píra ta klidiá mu, ti tholí matiá mu,
allázi ke o aéras, to bukáli anigo,
píno stin igiá mu.
To mialó tholóni, to kséro ise i móni,
i móni giatriá mu.
Fevgontas kséchasa na páro tin kardiá mu,
ke káti palioprágmata,
mía valítsa póno, ke ta ónira mu,
ke me ‘piasan ta klámata.
Fevgontas kséchasa na páro tin kardiá mu,
ke káti palioprágmata,
mía valítsa póno, ke ta ónira mu,
ke me ‘piasan ta klámata.
Tóra pu na páo, mónos perpatáo,
se pion na milíso, pos na iremíso,
afu s’agapáo.
Pos na zíso pes mu, mía lísi vres mu,
gia na min ponáo.
Fevgontas kséchasa na páro tin kardiá mu,
ke káti palioprágmata,
mía valítsa póno, ke ta ónira mu,
ke me ‘piasan ta klámata.
Fevgontas kséchasa na páro tin kardiá mu,
ke káti palioprágmata,
mía valítsa póno, ke ta ónira mu,
ke me ‘piasan ta klámata.
|
