Δε λέει αυτός τα ψέματα τα χίλια σου
σαν δεύτερος μου μοιάζει εαυτός μου
κι εσύ τονε κλοτσάς από τη ζήλια σου
γιατί είναι ο Νταβέλης κολλητός μου
Μονάχα αυτός μου στάθηκε στα δύσκολα
δε βάζει νους εγώ τι του οφείλω
και συ κάθε πρωί μου λες ασύστολα
μεγάλε ή εμένα ή το σκύλο
Πάμε Νταβέλη
εφόσον η κυρία δε σε θέλει
Πάμε Νταβέλη
αδέσποτοι κι οι δυο μες στη βροχή
Πάμε Νταβέλη
εφόσον η κυρία δε σε θέλει
Πάμε Νταβέλη
να αρχίσουμε ξανά απ’ την αρχή
Τα μάζεψα και φεύγω με το σκύλο μου
ατρόμητα και αποφασισμένα
γυναίκα που σιχαίνεται τον φίλο μου
ενδόμυχα σιχαίνεται κι μένα
|
De léi aftós ta psémata ta chília su
san defteros mu miázi eaftós mu
ki esí tone klotsás apó ti zília su
giatí ine o Ntavélis kollitós mu
Monácha aftós mu státhike sta dískola
de vázi nus egó ti tu ofilo
ke si káthe pri mu les asístola
megále í eména í to skílo
Páme Ntavéli
efóson i kiría de se théli
Páme Ntavéli
adéspoti ki i dio mes sti vrochí
Páme Ntavéli
efóson i kiría de se théli
Páme Ntavéli
na archísume ksaná ap’ tin archí
Ta mázepsa ke fevgo me to skílo mu
atrómita ke apofasisména
gineka pu sichenete ton fílo mu
endómicha sichenete ki ména
|