Εφτώχυνα και δε γυρνάς πια να με δεις,
αχ! Βρε, κακούργα.
Με κυνηγούσες γιατί ήμουν παραλής
ψευτοπανούργα.
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λειώνω,
πες μου γιατί να μ’ αρνηθείς;
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λειώνω,
ποτέ σου πια να μη χαρείς.
Κι οι φίλοι τώρα δε γυρνούν πια να με δουν,
για σε κακούργα.
Κι οι συγγενείς μου ούτ’ αυτοί με χαιρετούν,
ψευτοπανούργα.
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λειώνω,
πες μου γιατί να μ’ αρνηθείς;
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λειώνω,
ποτέ σου πια να μη χαρείς.
Κι έτσι που με κατήντησες, σκέψου καλά,
αχ! Βρε μοβόρα.
Σαν ξεψυχήσω τότε θα ‘ναι πια αργά,
μη φεύγεις τώρα.
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λιώνω,
πες μου γιατί να μ’ αρνηθείς;
Μου ‘βαλες πόνο και τώρα λιώνω,
ποτέ σου πια να μη χαρείς.
-Γεια σου Στελλάκη!
-Μ’ έφαγες κακούργα.
|
Eftóchina ke de girnás pia na me dis,
ach! Ore, kakurga.
Me kiniguses giatí ímun paralís
pseftopanurga.
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
pes mu giatí na m’ arnithis;
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
poté su pia na mi charis.
Ki i fíli tóra de girnun pia na me dun,
gia se kakurga.
Ki i singenis mu ut’ afti me cheretun,
pseftopanurga.
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
pes mu giatí na m’ arnithis;
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
poté su pia na mi charis.
Ki étsi pu me katíntises, sképsu kalá,
ach! Ore movóra.
San ksepsichíso tóte tha ‘ne pia argá,
mi fevgis tóra.
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
pes mu giatí na m’ arnithis;
Mu ‘vales póno ke tóra lióno,
poté su pia na mi charis.
-Gia su Stelláki!
-M’ éfages kakurga.
|