|
Ματιές όλο ενοχές
Μοναχικές στιγμές
Χωρίς αναστολές
Πάντα έφευγες…
Τα πάντα ήσουν εσύ
Μεθύσι από κρασί
Την πιο γλυκιά στιγμή
Πάντα έφευγες…
Κι εγώ ν’ αναζητώ
Στο βλέμμα σου να δω
Μια αλήθεια, μια ελπίδα
Για να κρατηθώ…
Να ζήσω απ’ την αρχή
Το πρώτο μας φιλί
Μα εσύ σαν τη βροχή
Πάντα έφευγες…
Οι σκέψεις μου φωτιά
Η ανάσα μου βαριά
Μαχαίρι στην καρδιά
Καθώς έφευγες…
Ζωή σαν φυλακή
Σκοτάδι στην ψυχή
Χαμένο το κορμί
Όταν έφευγες…
Κι εγώ ν’ αναζητώ
Στο βλέμμα σου να βρω
Το φως μου μια αχτίδα
Ήλιο και θεό
Ν’ ανθίσω στη σιωπή
Μπροστά σου το κορμί
Μα εσύ σαν τη βροχή
Πάντα έφευγες…
|
Matiés ólo enochés
Monachikés stigmés
Chorís anastolés
Pánta éfevges…
Ta pánta ísun esí
Methísi apó krasí
Tin pio glikiá stigmí
Pánta éfevges…
Ki egó n’ anazitó
Sto vlémma su na do
Mia alíthia, mia elpída
Gia na kratithó…
Na zíso ap’ tin archí
To próto mas filí
Ma esí san ti vrochí
Pánta éfevges…
I sképsis mu fotiá
I anása mu variá
Macheri stin kardiá
Kathós éfevges…
Zoí san filakí
Skotádi stin psichí
Chaméno to kormí
Όtan éfevges…
Ki egó n’ anazitó
Sto vlémma su na vro
To fos mu mia achtída
Ήlio ke theó
N’ anthíso sti siopí
Brostá su to kormí
Ma esí san ti vrochí
Pánta éfevges…
|
