|
Εδώ θέλουν τα δάκρυα
σε μια ζωή χαμένη,
κλαίει με πόνο και καημό
μια παραστρατημένη.
Για μια ψεύτικη αγάπη
παραστράτησα
και το πατρικό μου σπίτι
το παράτησα.
Σε υποσχέσεις πίστεψα,
στα λούσα και στο χρήμα
κι αυτά με κάναν δυστυχώς
του υποκόσμου θύμα.
Για μια ψεύτικη αγάπη
παραστράτησα
και το πατρικό μου σπίτι
το παράτησα.
Σαν το κουρέλι σέρνομαι
μέσα στην αμαρτία
κι όπου σταθώ με κυνηγά
κατάρα κι αδικία.
Για μια ψεύτικη αγάπη
παραστράτησα
και το πατρικό μου σπίτι
το παράτησα.
|
Edó thélun ta dákria
se mia zoí chaméni,
klei me póno ke kaimó
mia parastratiméni.
Gia mia pseftiki agápi
parastrátisa
ke to patrikó mu spíti
to parátisa.
Se iposchésis pístepsa,
sta lusa ke sto chríma
ki aftá me kánan distichós
tu ipokósmu thíma.
Gia mia pseftiki agápi
parastrátisa
ke to patrikó mu spíti
to parátisa.
San to kuréli sérnome
mésa stin amartía
ki ópu stathó me kinigá
katára ki adikía.
Gia mia pseftiki agápi
parastrátisa
ke to patrikó mu spíti
to parátisa.
|
