Άσε το τσιγάρο, μην ανάβεις φωτιά
δε θα βρει αέρα και θα σβήσει
μην κοιτάς την ώρα, δεν υπάρχει μετά
τώρα θα τελειώσει ό,τι έχει αρχίσει.
Μη διαλέγεις λέξεις, δεν υπάρχουν καλές
όλες θα ‘ναι ίδιες όταν φύγεις
δεν το λέω για μένα, αλλά κάποιες φορές
πιάνεις την αλήθεια και την πνίγεις.
Κόψε τους προλόγους, δε μιλάς σε παιδί
μη μου λες λυπάσαι, δε θα πιάσει
δεν είμαστε οι πρώτοι, το πέρασαν πολλοί
ό, τι και να πούμε, δε θα φτάσει.
Κρύψε αυτό το βλέμμα, άσε τις ενοχές
μη μου λες φοβάσαι αν θα αντέξω
και αν θες αλήθεια να μη μείνουνε πληγές
πάρε τη ζωή μου μία κι έξω.
|
Άse to tsigáro, min anávis fotiá
de tha vri aéra ke tha svísi
min kitás tin óra, den ipárchi metá
tóra tha teliósi ó,ti échi archísi.
Mi dialégis léksis, den ipárchun kalés
óles tha ‘ne ídies ótan fígis
den to léo gia ména, allá kápies forés
piánis tin alíthia ke tin pnígis.
Kópse tus prológus, de milás se pedí
mi mu les lipáse, de tha piási
den imaste i próti, to pérasan polli
ó, ti ke na pume, de tha ftási.
Krípse aftó to vlémma, áse tis enochés
mi mu les fováse an tha antékso
ke an thes alíthia na mi minune pligés
páre ti zoí mu mía ki ékso.
|