Τα καλύτερά μου χρόνια χάθηκαν
και τα όνειρα κουκούδια που μαράθηκαν,
το κορμί μου ένα καράβι που το κύμα το χτυπάει,
έψαξα όμως δεν βρήκα κανέναν να με αγαπάει.
Πάρτε με θάλασσες κι εσείς βουνά να φύγω,
έχασα τ’ όνειρο που είχα στην καρδιά κρυμμένο,
από τις ψεύτικες αγάπες να ξεφύγω,
πάρτε με θάλασσες κι εσείς βουνά να φύγω.
Τα καλύτερά μου χρόνια χάθηκαν
και αυτοί που μ’ αγαπούσαν δε μου στάθηκαν,
τα κομμάτια της ζωής μου ένα ένα τα μαζεύω,
άλλη δύναμη δεν έχω μες στο ψέμα να παλεύω.
Πάρτε με θάλασσες κι εσείς βουνά να φύγω,
έχασα τ’ όνειρο που είχα στην καρδιά κρυμμένο,
από τις ψεύτικες αγάπες να ξεφύγω,
πάρτε με θάλασσες κι εσείς βουνά να φύγω.
|
Ta kalíterá mu chrónia cháthikan
ke ta ónira kukudia pu maráthikan,
to kormí mu éna karávi pu to kíma to chtipái,
épsaksa ómos den vríka kanénan na me agapái.
Párte me thálasses ki esis vuná na fígo,
échasa t’ óniro pu icha stin kardiá krimméno,
apó tis pseftikes agápes na ksefígo,
párte me thálasses ki esis vuná na fígo.
Ta kalíterá mu chrónia cháthikan
ke afti pu m’ agapusan de mu státhikan,
ta kommátia tis zoís mu éna éna ta mazevo,
álli dínami den écho mes sto pséma na palevo.
Párte me thálasses ki esis vuná na fígo,
échasa t’ óniro pu icha stin kardiá krimméno,
apó tis pseftikes agápes na ksefígo,
párte me thálasses ki esis vuná na fígo.
|