Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως δε θέλεις ν’ αγαπήσεις
Εσύ που έβλεπες τη νύχτα μοναχά για να γλεντήσεις
Εσύ που γύρναγες τη νύχτα και σκορπούσες τη ζωή σου
Εσύ τη μοίρα που δεν πίστεψες ποτέ
Με συναντάς μέσα στη νύχτα, με αγαπάς μέσα στη νύχτα
Πέρασα τόσα που δε λέγονται
πέρασα τόσα που δεν καίγονται
Ήμουν αιχμάλωτη στου πόνου το κορμί
κι ήρθες σε μένα την κατάλληλη στιγμή
Πέρασα τόσα που δε λέγονται
πέρασα τόσα που δεν καίγονται
να ξεχαστώ ζητούσα κάποια αφορμή
κι η νύχτα βρήκε την κατάλληλη στιγμή
Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως μπορείς να την κερδίσεις
Εσύ που έλεγες τη νύχτα πως ποτέ δε θ’ αγαπήσεις
Εσύ που ήσουνα απλά περαστικός μέσα στη νύχτα
Εσύ τη μοίρα που δεν πίστεψες ποτέ
Με συναντάς μέσα στη νύχτα, με αγαπάς μέσα στη νύχτα
|
Esí pu éleges ti níchta pos de thélis n’ agapísis
Esí pu évlepes ti níchta monachá gia na glentísis
Esí pu girnages ti níchta ke skorpuses ti zoí su
Esí ti mira pu den pístepses poté
Me sinantás mésa sti níchta, me agapás mésa sti níchta
Pérasa tósa pu de légonte
pérasa tósa pu den kegonte
Ήmun echmáloti stu pónu to kormí
ki írthes se ména tin katállili stigmí
Pérasa tósa pu de légonte
pérasa tósa pu den kegonte
na ksechastó zitusa kápia aformí
ki i níchta vríke tin katállili stigmí
Esí pu éleges ti níchta pos boris na tin kerdísis
Esí pu éleges ti níchta pos poté de th’ agapísis
Esí pu ísuna aplá perastikós mésa sti níchta
Esí ti mira pu den pístepses poté
Me sinantás mésa sti níchta, me agapás mésa sti níchta
|