Περιμένω
Με παραθύρια κλειστά περιμένω
Να μη φύγει τ’ άρωμά σου
Να μη φύγουν τα σκοτάδια
Να ’χω κάτι από σένα
Να περνάω εγώ τα βράδια
Μα αν αργήσεις να χτυπήσεις την πόρτα
Και δε σ’ ανοίξει κανείς
Σπάσ’ την να μπεις
Θα ‘μαι νεκρός μην φοβηθείς
Θα ‘μαι νεκρός μη λυπηθείς
Περιμένω
Με παραθύρια κλειστά περιμένω
Να μη φύγει η σκιά σου
Να μην φύγουν οι αναμνήσεις
Να ‘χω κάτι να μου λέει
Πως μια μέρα θα γυρίσεις
Μα αν αργήσεις να χτυπήσεις την πόρτα
Και δε σ’ ανοίξει κανείς
Σπάσ’ την να μπεις
Θα ‘μαι νεκρός μην φοβηθείς
Θα ‘μαι νεκρός μη λυπηθείς
|
Periméno
Me parathíria klistá periméno
Na mi fígi t’ áromá su
Na mi fígun ta skotádia
Na ’cho káti apó séna
Na pernáo egó ta vrádia
Ma an argísis na chtipísis tin pórta
Ke de s’ aniksi kanis
Spás’ tin na bis
Tha ‘me nekrós min fovithis
Tha ‘me nekrós mi lipithis
Periméno
Me parathíria klistá periméno
Na mi fígi i skiá su
Na min fígun i anamnísis
Na ‘cho káti na mu léi
Pos mia méra tha girísis
Ma an argísis na chtipísis tin pórta
Ke de s’ aniksi kanis
Spás’ tin na bis
Tha ‘me nekrós min fovithis
Tha ‘me nekrós mi lipithis
|