|
Πήγε τρεις, μπαίνεις στ’ όνειρό μου.
Πήγε τρεις, γίνεσαι παράπονό μου.
Πήγε τρεις, μες στο άδειο σπίτι ζεις.
Μια στιγμή περπατάς τα βήματά μου,
μια στιγμή γράφεις με τα γράμματά μου,
μια στιγμή κι ύστερα έφυγε κι αυτή.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
Λείπεις και λείπει ο ουρανός.
Δεν είναι ο έρωτας θεός
γι’ αυτόν που μένει μοναχός.
Πότε γιατρεύει ο χρόνος
αυτόν που μένει μόνος.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
Μια στιγμή να γυρνούσε ο χρόνος πίσω,
μια στιγμή στο λεπτό πριν σ’ αγαπήσω,
μια στιγμή να ‘χει λόγο η ζωή.
Πήγε τρεις, μπαίνεις στ’ όνειρό μου.
Πήγε τρεις, γίνεσαι παράπονό μου.
Πήγε τρεις, μες στο άδειο σπίτι ζεις.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
Λείπεις και λείπει ο ουρανός.
Δεν είναι ο έρωτας θεός
γι’ αυτόν που μένει μοναχός.
Πότε γιατρεύει ο χρόνος
αυτόν που μένει μόνος.
Πως ξημερώνει η νύχτα, πως.
|
Píge tris, benis st’ óniró mu.
Píge tris, ginese paráponó mu.
Píge tris, mes sto ádio spíti zis.
Mia stigmí perpatás ta vímatá mu,
mia stigmí gráfis me ta grámmatá mu,
mia stigmí ki ístera éfige ki aftí.
Pos ksimeróni i níchta, pos.
Lipis ke lipi o uranós.
Den ine o érotas theós
gi’ aftón pu méni monachós.
Póte giatrevi o chrónos
aftón pu méni mónos.
Pos ksimeróni i níchta, pos.
Mia stigmí na girnuse o chrónos píso,
mia stigmí sto leptó prin s’ agapíso,
mia stigmí na ‘chi lógo i zoí.
Píge tris, benis st’ óniró mu.
Píge tris, ginese paráponó mu.
Píge tris, mes sto ádio spíti zis.
Pos ksimeróni i níchta, pos.
Lipis ke lipi o uranós.
Den ine o érotas theós
gi’ aftón pu méni monachós.
Póte giatrevi o chrónos
aftón pu méni mónos.
Pos ksimeróni i níchta, pos.
|
