|
Απόψε σε θυμήθηκα νωρίς
κι η νύχτα θα ‘ναι πιο μεγάλη
Κρατήσου βρε καρδιά μου, να χαρείς
την πίκρα μη μου φέρεις πάλι
Ποια γωνιά
σε κρύβει
πες μου ποια γωνιά
Κι είν’ η πίκρα μου βαριά
Ποια φωτιά
θα κάψει
πες μου ποια φωτιά
την αγάπη την παλιά
Απόψε παίρνω σβάρνα τα στενά
τα καπηλειά μες στο λιμάνι
γυρεύω να βρω κάπου μια καρδιά
τον πόνο λίγο να μου γειάνει
|
Apópse se thimíthika norís
ki i níchta tha ‘ne pio megáli
Kratísu vre kardiá mu, na charis
tin píkra mi mu féris páli
Pia goniá
se krívi
pes mu pia goniá
Ki in’ i píkra mu variá
Pia fotiá
tha kápsi
pes mu pia fotiá
tin agápi tin paliá
Apópse perno svárna ta stená
ta kapiliá mes sto limáni
girevo na vro kápu mia kardiá
ton póno lígo na mu giáni
|
