Λες μόλις χθες, ήτανε που μ’ είχες αγκαλιά…
Τώρα ενοχές, γύρω μου αφήνεις, συντροφιά…
Νιώθω πως κρύβεσαι κι απομακρύνεσαι, δίχως σκοπό…
βλέπω χανόμαστε και πλησιάζουμε, στον χωρισμό…
Μα πες μου ποιος,
στα χέρια του θα σε κρατά,
θα ψιθυρίζει τρυφερά,
δυο λόγια που `ναι αληθινά…
Μα πες μου ποιον,
μέσα στα μάτια θα κοιτάς
κι εκεί θα βλέπεις πρωινά,
που `φτιαξε ο Θεός, για μας…
Λες οι στιγμές, που μας δέναν τότε, ατονούν
και σαν αυτές, τώρα ίσως πίσω, δε γυρνούν…
Νιώθω πως κρύβεσαι κι απομακρύνεσαι, δίχως σκοπό…
βλέπω χανόμαστε και πλησιάζουμε, στο χωρισμό
Μα πες μου ποιος,
στα χέρια του θα σε κρατά,
θα ψιθυρίζει τρυφερά,
δυο λόγια που `ναι αληθινά…
Μα πες μου ποιον,
μέσα στα μάτια θα κοιτάς
κι εκεί θα βλέπεις πρωινά,
που `φτιαξε ο Θεός, για μας.
|
Les mólis chthes, ítane pu m’ iches agkaliá…
Tóra enochés, giro mu afínis, sintrofiá…
Niótho pos krívese ki apomakrínese, díchos skopó…
vlépo chanómaste ke plisiázume, ston chorismó…
Ma pes mu pios,
sta chéria tu tha se kratá,
tha psithirízi triferá,
dio lógia pu `ne alithiná…
Ma pes mu pion,
mésa sta mátia tha kitás
ki eki tha vlépis priná,
pu `ftiakse o Theós, gia mas…
Les i stigmés, pu mas dénan tóte, atonun
ke san aftés, tóra ísos píso, de girnun…
Niótho pos krívese ki apomakrínese, díchos skopó…
vlépo chanómaste ke plisiázume, sto chorismó
Ma pes mu pios,
sta chéria tu tha se kratá,
tha psithirízi triferá,
dio lógia pu `ne alithiná…
Ma pes mu pion,
mésa sta mátia tha kitás
ki eki tha vlépis priná,
pu `ftiakse o Theós, gia mas.
|