Ακούω τις θάλασσες
και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο
ακούω το κλάμα σου
Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου
Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ’ το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου
Ακούω τους ήλιους
και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου
ακούω τις λύπες σου
Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου
Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ’ το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου
|
Akuo tis thálasses
ke ta potámia su
Akuo to gélio
akuo to kláma su
Tis melodíes pu genniunte sta spláchna su
Tis polities ke tus anthrópus
pu taksidevun káto ap’ to dérma su
Akuo tin alíthia su ki akuo to pséma
Ke mia mikrí zestí agonía mu glikeni to ema
Akuo tin Agápi
Akuo tin Agápi
Akuo tin Agápi
ke den akuo tis sképsis mu
Akuo tus ílius
ke tus planítes su
Akuo tis charés su
akuo tis lípes su
Tis armoníes pu gemízun tis níchtes su
Tus erastés ke tus trelus
pu ksenichtán káto ap’ to dérma su
Akuo tin alíthia su ki akuo to pséma
Ke mia mikrí zestí agonía mu glikeni to ema
Akuo tin Agápi
Akuo tin Agápi
Akuo tin Agápi
ke den akuo tis sképsis mu
|