Τι χρόνο και πόνο να σε ξεχάσω για να σωθώ
στη μάχη με τον εαυτό μου πίστεψα ότι θα τρελαθώ
Κι εκεί που μου ‘χες πια περάσει και είπα πως είχα ησυχάσει
ήρθες, πως μετάνιωσες να δω..
Ήσουν όνειρο που τέλειωσε,
δάκρυ στα μάτια που στέγνωσε
μια καρδιά που δε με ένιωσε
λυπάμαι, μα δε σε θυμάμαι
Ήταν λάθος σου που γύρισες
και μια νίκη πανηγύρισες
μέσα μου ξανά δε μίλησες
αυτά που από σένανε θυμάμαι…πονάνε…
Περνούσα βράδια στο άδειο σπίτι με αναμνήσεις να πολεμώ
σ’ ό,τι αγαπούσα και τώρα λείπεις και στον χαμένο εγωισμό
Κι εκεί που μου ‘χες πια περάσει και είπα πως είχα ησυχάσει
ήρθες, πως μετάνιωσες να δω..
Ήσουν όνειρο που τέλειωσε,
δάκρυ στα μάτια που στέγνωσε
μια καρδιά που δε με ένιωσε
λυπάμαι, μα δε σε θυμάμαι
Ήταν λάθος σου που γύρισες
και μια νίκη πανηγύρισες
μέσα μου ξανά δε μίλησες
αυτά που από σένανε θυμάμαι…πονάνε…
|
Ti chróno ke póno na se ksecháso gia na sothó
sti máchi me ton eaftó mu pístepsa óti tha trelathó
Ki eki pu mu ‘ches pia perási ke ipa pos icha isichási
írthes, pos metánioses na do..
Ήsun óniro pu téliose,
dákri sta mátia pu stégnose
mia kardiá pu de me éniose
lipáme, ma de se thimáme
Ήtan láthos su pu girises
ke mia níki panigirises
mésa mu ksaná de mílises
aftá pu apó sénane thimáme…ponáne…
Pernusa vrádia sto ádio spíti me anamnísis na polemó
s’ ó,ti agapusa ke tóra lipis ke ston chaméno egismó
Ki eki pu mu ‘ches pia perási ke ipa pos icha isichási
írthes, pos metánioses na do..
Ήsun óniro pu téliose,
dákri sta mátia pu stégnose
mia kardiá pu de me éniose
lipáme, ma de se thimáme
Ήtan láthos su pu girises
ke mia níki panigirises
mésa mu ksaná de mílises
aftá pu apó sénane thimáme…ponáne…
|