Με ένα μπουκάλι ούζο για πρωινό
και την κιθάρα στο θρανίο το διπλανό,
όνειρα ίδια, αποκαΐδια,
στάχτη και αέρας, τέλος μιας μέρας
Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά
Πολιτικοί δημαγωγούν από μπαλκόνια
Μες το σκοτάδι τα καλύτερα μας χρόνια
Κι εσύ στο υπόγειο να σε παίρνει, να σε λιώνει
Το παραμύθι με το δράκο που σκοτώνει
Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά
Σε βρήκαν νύχτα, η κιθάρα σου σπασμένη
Τώρα μονάχα το τραγούδι σου απομένει
Όλοι τα χέρια τους ξεπλύναν κι είναι αθώοι
όμως ο πόνος σου τα στήθια τους θα τρώει
Πόσο μ’ αρέσει αυτό το νέγρικο το μπλουζ,
νύχτα χειμώνα μες τον άνεμο τ’ ακούς
Το σόλο σου μας πήγε μακριά
σαν η ψυχή σου στις χορδές χοροπηδά
|
Me éna bukáli uzo gia prinó
ke tin kithára sto thranío to diplanó,
ónira ídia, apokaΐdia,
stáchti ke aéras, télos mias méras
Póso m’ arési aftó to négriko to bluz,
níchta chimóna mes ton ánemo t’ akus
To sólo su mas píge makriá
san i psichí su stis chordés choropidá
Politiki dimagogun apó balkónia
Mes to skotádi ta kalítera mas chrónia
Ki esí sto ipógio na se perni, na se lióni
To paramíthi me to dráko pu skotóni
Póso m’ arési aftó to négriko to bluz,
níchta chimóna mes ton ánemo t’ akus
To sólo su mas píge makriá
san i psichí su stis chordés choropidá
Se vríkan níchta, i kithára su spasméni
Tóra monácha to tragudi su apoméni
Όli ta chéria tus kseplínan ki ine athói
ómos o pónos su ta stíthia tus tha trói
Póso m’ arési aftó to négriko to bluz,
níchta chimóna mes ton ánemo t’ akus
To sólo su mas píge makriá
san i psichí su stis chordés choropidá
|