Σε μια πόρτα κλειδωμένη δε χωράω
Κι εσύ αδιάντροπα μου λες πως μ’ αγαπάς.
Σπασμένη η νύχτα, το φεγγάρι σου φοράω
Κι εσύ τον έρωτα με ψέματα πουλάς…
Πόρτα κλειδωμένη, μυστικά, λάθη, πόνος.
Πόρτα κλειδωμένη, ενοχές, καθένας μόνος.
Πόρτα κλειδωμένη, μια ζωή αδικημένη.
Πόρτα κλειδωμένη, τώρα τίποτα δε μένει…
Καμία πόρτα κλειδωμένη δεν ανοίγει
Αφού καιρό έχουν σκουριάσει τα κλειδιά.
Είναι κι ο φόβος που σιγά σιγά με πνίγει
Κι είναι και ο πόνος που μου σφίγγει την καρδιά.
Πόρτα κλειδωμένη, μυστικά, λάθη, πόνος.
Πόρτα κλειδωμένη, ενοχές, καθένας μόνος.
Πόρτα κλειδωμένη, μια ζωή αδικημένη.
Πόρτα κλειδωμένη, τώρα τίποτα δε μένει
|
Se mia pórta klidoméni de choráo
Ki esí adiántropa mu les pos m’ agapás.
Spasméni i níchta, to fengári su foráo
Ki esí ton érota me psémata pulás…
Pórta klidoméni, mistiká, láthi, pónos.
Pórta klidoméni, enochés, kathénas mónos.
Pórta klidoméni, mia zoí adikiméni.
Pórta klidoméni, tóra típota de méni…
Kamía pórta klidoméni den anigi
Afu keró échun skuriási ta klidiá.
Ine ki o fóvos pu sigá sigá me pnígi
Ki ine ke o pónos pu mu sfíngi tin kardiá.
Pórta klidoméni, mistiká, láthi, pónos.
Pórta klidoméni, enochés, kathénas mónos.
Pórta klidoméni, mia zoí adikiméni.
Pórta klidoméni, tóra típota de méni
|