|
Που να ’σαι
σ’ ένα παράθυρο ανοιγμένο
σ’ ένα φεγγάρι προδομένο
που το κοιτάμε πια σαν ξένοι
Που να ’μαι
σ’ ένα ρολόι κολλημένος
στους δείκτες του παγιδευμένος
στιγμή έχω γίνει περασμένη
Που να ’σαι τώρα
που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω
μόνο να ’μαι
μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου
που να ’μαι ή απλά
με διέγραψες
Που να ’σαι απόψε
που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
κι οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες
σε τρομάζουν και δεν επέστρεψες
Που να ’μαι
στον καναπέ μ’ ένα σεντόνι
που να μυρίζει εσένα ακόμη
και της αγάπης μας τη γλύκα
Που να ’σαι
σε ποια αγκαλιά στριφογυρίζεις
ποιόν απ’τους φόβους σου ξορκίζεις
λίγο να με σκεφτείς σε βρήκα
Που να ’σαι τώρα
που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω
μόνο να ’μαι
μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου
που να ’μαι ή απλά
με διέγραψες
Που να ’σαι απόψε
που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
κι οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες
σε τρομάζουν και δεν επέστρεψες
|
Pu na ’se
s’ éna paráthiro anigméno
s’ éna fengári prodoméno
pu to kitáme pia san kséni
Pu na ’me
s’ éna rolói kolliménos
stus diktes tu pagidevménos
stigmí écho gini perasméni
Pu na ’se tóra
pu krióno ke fováme
mésa sto sóma su egó thélo
móno na ’me
mípos rotás ki esí agápi mu
pu na ’me í aplá
me diégrapses
Pu na ’se apópse
pu i tichi idróta stázun
ki i anamnísis giro san theriá
urliázun
mípos agápi mu i agápes
se tromázun ke den epéstrepses
Pu na ’me
ston kanapé m’ éna sentóni
pu na mirízi eséna akómi
ke tis agápis mas ti glíka
Pu na ’se
se pia agkaliá strifogirízis
pión ap’tus fóvus su ksorkízis
lígo na me skeftis se vríka
Pu na ’se tóra
pu krióno ke fováme
mésa sto sóma su egó thélo
móno na ’me
mípos rotás ki esí agápi mu
pu na ’me í aplá
me diégrapses
Pu na ’se apópse
pu i tichi idróta stázun
ki i anamnísis giro san theriá
urliázun
mípos agápi mu i agápes
se tromázun ke den epéstrepses
|
