|
Φεύγεις χωρίς να το σκεφτείς
φεύγεις χωρίς να μου το πεις
και θες στο πείσμα μιας στιγμής
το παν να σβήσεις
Μόνο μ’ αφήνεις στη ζωή
δίχως αγάπη και στοργή
και στην καρδιά μου
μια πληγή με αναμνήσεις
Πού πας μες τη νύχτα και μες τη βροχή
πού θέλεις αλλού να πετάξεις;
Αν μείνεις στον κόσμο με άδεια ψυχή
δε θα βρεις λιμάνι ν’ αράξεις
Σε ξένα χέρια σα βρεθείς
σαν χελιδόνι θα χαθείς
το παρελθόν θα νοσταλγείς
και θα λυγίσεις
Θα πληγωθείς σιγά σιγά
η πίκρα θα σε κυνηγά
μα θα ’ναι αργά πολύ αργά
για να γυρίσεις
Πού πας μες τη νύχτα και μες τη βροχή
πού θέλεις αλλού να πετάξεις;
Αν μείνεις στον κόσμο με άδεια ψυχή
δε θα βρεις λιμάνι ν’ αράξεις
|
Fevgis chorís na to skeftis
fevgis chorís na mu to pis
ke thes sto pisma mias stigmís
to pan na svísis
Móno m’ afínis sti zoí
díchos agápi ke storgí
ke stin kardiá mu
mia pligí me anamnísis
Pu pas mes ti níchta ke mes ti vrochí
pu thélis allu na petáksis;
An minis ston kósmo me ádia psichí
de tha vris limáni n’ aráksis
Se kséna chéria sa vrethis
san chelidóni tha chathis
to parelthón tha nostalgis
ke tha ligisis
Tha pligothis sigá sigá
i píkra tha se kinigá
ma tha ’ne argá polí argá
gia na girísis
Pu pas mes ti níchta ke mes ti vrochí
pu thélis allu na petáksis;
An minis ston kósmo me ádia psichí
de tha vris limáni n’ aráksis
|
