Μέσα από κόσμους μυστικούς
τ’ άστρα με κοροϊδεύουν
χάδια γυρεύουν μια φορά
κι ύστερα μ’ αποφεύγουν
Πως του Θεού η μοναξιά
ταίρι μου είπαν δεν έχει
τ’ όνειρο φίλε μου καλέ
αντέχει δεν αντέχει
Λευκή σκουριά δώρα τρελά
όλα πως δραπετεύουν
τη νύχτα ξύνει ένα σκυλί
τους ποιητές μαγεύουν
Μου παν ακόμα πως θα ‘ρθεις
βαθιά να μ’ αγαπήσεις
πως τον κακό μου τον καιρό
εσύ θα τον ξορκίσεις
Παραμυθένια μου ομορφιά
φτάνουν πια οι αλήθειες
μάγοι κρεμάσαν τα ραβδιά
κι εμείς τους κόσμου αλήτες
Αυτός ο τρόπος με πονά
τα βράδια μου μουδιάζει
τη νύχτα ξύνει ένα σκυλί
και τα παιδιά τρομάζει
Σε άδεια τοπία μακρινά
μου είπαν που τρέχεις ξένε
δες τα τραγούδια μοναχά
ψέματα να μη λένε
Κοίτα μη χάσεις τη γιορτή
σε κλέψει η απάτη
μόνος χωρίς αγάπης φως
γλιστρήσεις απ’ το χάρτη
Πάνω στη μούρλα τη γλυκιά
και στο τρελό μεθύσι
όλα να ‘ρθούνε ποιο κοντά
και ο πόνος να λυγίσει
Πάνω στη μούρλα τη γλυκιά
και στο τρελό μεθύσι
όλα να ‘ρθούνε ποιο κοντά
και ο πόνος να λυγίσει
|
Mésa apó kósmus mistikus
t’ ástra me koroidevun
chádia girevun mia forá
ki ístera m’ apofevgun
Pos tu Theu i monaksiá
teri mu ipan den échi
t’ óniro fíle mu kalé
antéchi den antéchi
Lefkí skuriá dóra trelá
óla pos drapetevun
ti níchta ksíni éna skilí
tus piités magevun
Mu pan akóma pos tha ‘rthis
vathiá na m’ agapísis
pos ton kakó mu ton keró
esí tha ton ksorkísis
Paramithénia mu omorfiá
ftánun pia i alíthies
mági kremásan ta ravdiá
ki emis tus kósmu alítes
Aftós o trópos me poná
ta vrádia mu mudiázi
ti níchta ksíni éna skilí
ke ta pediá tromázi
Se ádia topía makriná
mu ipan pu tréchis kséne
des ta tragudia monachá
psémata na mi léne
Kita mi chásis ti giortí
se klépsi i apáti
mónos chorís agápis fos
glistrísis ap’ to chárti
Páno sti murla ti glikiá
ke sto treló methísi
óla na ‘rthune pio kontá
ke o pónos na ligisi
Páno sti murla ti glikiá
ke sto treló methísi
óla na ‘rthune pio kontá
ke o pónos na ligisi
|