Πήρα την τύχη μου στον ώμο
τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου ‘χω
Μην απορείς που βρήκα θάρρος
κάτι θα πρέπει να θυμάσαι
σου ήταν η αγάπη βάρος
γι’ αυτό μη λες ότι λυπάσαι
Ψέματα μου ‘λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου ‘λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
Πήρα την τύχη μου στους ώμους
κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα
έχει η αγάπη κάτι νόμους
που δικαιώνουν τον απόντα
Ό,τι κι αν πεις δε θ’ απαντήσω
αφού ήταν όλα μια απάτη
μονάχος μου θα συνεχίσω
στης ερημιάς το μονοπάτι
Ψέματα μου ‘λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου ‘λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
ψέματα μου ‘λεγες ψέματα
κι εδώ τελειώσαν της καρδιάς
τα λίγα τ’ αποθέματα
|
Píra tin tíchi mu ston ómo
ti monaksiá fóresa rucho
ke vgíka níchta mes sto drómo
me to parápono pu su ‘cho
Min aporis pu vríka thárros
káti tha prépi na thimáse
su ítan i agápi város
gi’ aftó mi les óti lipáse
Psémata mu ‘leges psémata
ki ótan se rótaga giatí
dilá állazes thémata
psémata mu ‘leges psémata
ki edó teliósan tis kardiás
ta líga t’ apothémata
Píra tin tíchi mu stus ómus
ki éklisa píso mu tin pórta
échi i agápi káti nómus
pu dikeónun ton apónta
Ό,ti ki an pis de th’ apantíso
afu ítan óla mia apáti
monáchos mu tha sinechíso
stis erimiás to monopáti
Psémata mu ‘leges psémata
ki ótan se rótaga giatí
dilá állazes thémata
psémata mu ‘leges psémata
ki edó teliósan tis kardiás
ta líga t’ apothémata
psémata mu ‘leges psémata
ki edó teliósan tis kardiás
ta líga t’ apothémata
|