|
Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Πως να πιστέψω σε άλλη αγκαλιά
σε χέρια που θα `ναι δυο ξένα
Φοβάμαι γιατί απ’αυτή τη στιγμή
θα έχεις στο πλάι σου άλλη
και μένα θα βρίσκουν χιλιάδες καημοί
στο άδειο πικρό προσκεφάλι.
Πονώ και δακρύζω, μα πάντα ελπίζω,
πως θα `ρθεις κοντά μου και πάλι.
Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Φεύγουν οι μέρες μου τρένα αδειανά,
νύχτες με μάτια κλαμένα.
Κι αν έφυγες μέσα μου πάντα θα ζεις
σκιά στη σκιά σου θα γίνω.
Σε κάθε σου βήμα μπροστά θα με βρεις
την κάθε σου πίκρα να σβήνω.
Πονώ και δακρύζω, μα πάντα ελπίζω,
πως θα `ρθεις κοντά μου και πάλι.
Πως να γελάσουν τα χείλη ξανά
τώρα που έχασα εσένα;
Πως να πιστέψω σε άλλη αγκαλιά
σε χέρια που θα `ναι δυο ξένα
|
Pos na gelásun ta chili ksaná
tóra pu échasa eséna;
Pos na pistépso se álli agkaliá
se chéria pu tha `ne dio kséna
Fováme giatí ap’aftí ti stigmí
tha échis sto plái su álli
ke ména tha vrískun chiliádes kaimi
sto ádio pikró proskefáli.
Ponó ke dakrízo, ma pánta elpízo,
pos tha `rthis kontá mu ke páli.
Pos na gelásun ta chili ksaná
tóra pu échasa eséna;
Fevgun i méres mu tréna adianá,
níchtes me mátia klaména.
Ki an éfiges mésa mu pánta tha zis
skiá sti skiá su tha gino.
Se káthe su víma brostá tha me vris
tin káthe su píkra na svíno.
Ponó ke dakrízo, ma pánta elpízo,
pos tha `rthis kontá mu ke páli.
Pos na gelásun ta chili ksaná
tóra pu échasa eséna;
Pos na pistépso se álli agkaliá
se chéria pu tha `ne dio kséna
|
