|
Πάντα θα ζητώ
τα πρώτα, πρώτα ρήματα
μέσα μου να βρω,
να ρθω στο στόμα να στα δώσω
Χτύποι της καρδιάς
μα πως να μεταφράζονται
πως να εξηγώ, τετράγωνα αυτό που νιώθω.
Πως να την πεις την αγάπη
ψάχνω κι όμως, ψάχνω κι όμως
πάντα περισσεύει κάτι.
Τη διπλώνω, τη στενεύω
και την κλείνω σε παρένθεση
μα χάνω κατά γράμμα!
Δε συγκρίνονται οι λέξεις με το θαύμα
όλο πάω, όλο πάω, όλο πάω προσπαθώ
όλο πάω κι όλο σπάω
λίγο πριν να σου το πω.
Πως να την πεις την αγάπη,
να χα τρόπο, να `χα τρόπο
να στην έδινα σαν χάπι
Να `μουνα γιατρός μεγάλος
να στην έβαζα με ένεση
να νιώθεις ό,τι νιώθω .
Μα δε συγκρίνονται οι λέξεις
με τον πόθο.
‘Ολο πά , όλο πάω, όλο πάω, προσπαθώ
όλο πάω κι όλο σπάω λίγο πριν να σου το πω
‘Ολο πάω, όλο πάω, πίστεψέ με προσπαθώ
όλο πάω κι όλο σπάω λίγο πριν να σου το πω .
Κι όπως πάω πάντα μπλέκεται η γλώσσα,
κοκκινίζω και σωπαίνω που είχα τόσα,
τόσα δικά μου σαν κόπους να σου πω,
μα μια αρχή δε βρίσκω να λυθώ.
Και μένω εδώ!
Πως να την πεις την αγάπη
λέω βρήκα, λέω βρήκα κι όμως πάντα λείπει κάτι.
Σκάω φράσεις φυσαλίδες, προσπαθώ να δώσω έμφαση
μα πέφτω στο κενό τους.
Δε συγκρίνονται οι λέξεις με το φως.
Όλο πάω, όλο πάω, όλο πάω, προσπαθώ
όλο πάω κι όλο σπάω λίγο πριν να σου το πω.
Όλο πάω, όλο πάω πίστεψέ με προσπαθώ
όλο πάω κι όλο σπάω λίγο πριν να σου το πω
|
Pánta tha zitó
ta próta, próta rímata
mésa mu na vro,
na rtho sto stóma na sta dóso
Chtípi tis kardiás
ma pos na metafrázonte
pos na eksigó, tetrágona aftó pu niótho.
Pos na tin pis tin agápi
psáchno ki ómos, psáchno ki ómos
pánta perissevi káti.
Ti diplóno, ti stenevo
ke tin klino se parénthesi
ma cháno katá grámma!
De sigkrínonte i léksis me to thafma
ólo páo, ólo páo, ólo páo prospathó
ólo páo ki ólo spáo
lígo prin na su to po.
Pos na tin pis tin agápi,
na cha trópo, na `cha trópo
na stin édina san chápi
Na `muna giatrós megálos
na stin évaza me énesi
na nióthis ó,ti niótho .
Ma de sigkrínonte i léksis
me ton pótho.
‘Olo pá , ólo páo, ólo páo, prospathó
ólo páo ki ólo spáo lígo prin na su to po
‘Olo páo, ólo páo, pístepsé me prospathó
ólo páo ki ólo spáo lígo prin na su to po .
Ki ópos páo pánta blékete i glóssa,
kokkinízo ke sopeno pu icha tósa,
tósa diká mu san kópus na su po,
ma mia archí de vrísko na lithó.
Ke méno edó!
Pos na tin pis tin agápi
léo vríka, léo vríka ki ómos pánta lipi káti.
Skáo frásis fisalídes, prospathó na dóso émfasi
ma péfto sto kenó tus.
De sigkrínonte i léksis me to fos.
Όlo páo, ólo páo, ólo páo, prospathó
ólo páo ki ólo spáo lígo prin na su to po.
Όlo páo, ólo páo pístepsé me prospathó
ólo páo ki ólo spáo lígo prin na su to po
|
