Σε ποιο ξένο ριζικό μετά από σένανε,
σε ποια άλλη αμαρτία ν’ ακουμπήσω,
που υπάρχει μια αλήθεια και για μένανε
μια ευθύνη από ποιον να την ζητήσω.
Πως θα ζήσω πάλι άλλη μία πίκρα,
πως θα ζήσω πάλι κι άλλον χωρισμό,
πως να ζήσω πάλι τώρα που σε βρήκα
δίχως να μου σπάσεις τον εγωισμό.
Σβήνεις πια την ευλογία των ονείρων μου,
που θα ψάξω για να βρω την ευτυχία,
θα μαζέψω τα κομμάτια όλα γύρω μου
για να δω αν η αγάπη έχει αξία.
Πως θα ζήσω πάλι άλλη μία πίκρα,
πως θα ζήσω πάλι κι άλλον χωρισμό,
πως να ζήσω πάλι τώρα που σε βρήκα
δίχως να μου σπάσεις τον εγωισμό.
|
Se pio kséno rizikó metá apó sénane,
se pia álli amartía n’ akubíso,
pu ipárchi mia alíthia ke gia ménane
mia efthíni apó pion na tin zitíso.
Pos tha zíso páli álli mía píkra,
pos tha zíso páli ki állon chorismó,
pos na zíso páli tóra pu se vríka
díchos na mu spásis ton egismó.
Svínis pia tin evlogia ton oniron mu,
pu tha psákso gia na vro tin eftichía,
tha mazépso ta kommátia óla giro mu
gia na do an i agápi échi aksía.
Pos tha zíso páli álli mía píkra,
pos tha zíso páli ki állon chorismó,
pos na zíso páli tóra pu se vríka
díchos na mu spásis ton egismó.
|