Αλλάζεις καρδιά δίχως λόγο κανένα
μετά απ’ όλα αυτά που έχω κάνει για σένα, τίποτα
αλλάζεις ζωή σκοτεινιάζεις σαν νύχτα
τελειώνει έτσι απλά με μια καληνύχτα, τίποτα
Πως τολμάς να με συγκρίνεις
ό,τι ζήσαμε να σβήνεις
σου μιλάω κι εσύ το πρόσωπο γυρνάς
Ξαφνικά την πόρτα κλείνεις
πότε έμαθες να δίνεις
και ζητάς και με συγκρίνεις, πως τολμάς
Πως τολμάς;
Αλλάζει η φωτιά που ‘χε ανάψει η αγάπη
τη σβήνεις στο χώμα και γίνεται στάχτη, τίποτα
αλλάξαμε εμείς ή έχουν αλλάξει οι άλλοι
τι ψάχνεις δεν ξέρω και χάνεσαι πάλι, τίποτα, τίποτα
Πως τολμάς να με συγκρίνεις
ό,τι ζήσαμε να σβήνεις
σου μιλάω κι εσύ το πρόσωπο γυρνάς
Ξαφνικά την πόρτα κλείνεις
πότε έμαθες να δίνεις
και ζητάς και με συγκρίνεις, πως τολμάς
Πως τολμάς;
|
Allázis kardiá díchos lógo kanéna
metá ap’ óla aftá pu écho káni gia séna, típota
allázis zoí skotiniázis san níchta
telióni étsi aplá me mia kaliníchta, típota
Pos tolmás na me sigkrínis
ó,ti zísame na svínis
su miláo ki esí to prósopo girnás
Ksafniká tin pórta klinis
póte émathes na dínis
ke zitás ke me sigkrínis, pos tolmás
Pos tolmás;
Allázi i fotiá pu ‘che anápsi i agápi
ti svínis sto chóma ke ginete stáchti, típota
alláksame emis í échun alláksi i álli
ti psáchnis den kséro ke chánese páli, típota, típota
Pos tolmás na me sigkrínis
ó,ti zísame na svínis
su miláo ki esí to prósopo girnás
Ksafniká tin pórta klinis
póte émathes na dínis
ke zitás ke me sigkrínis, pos tolmás
Pos tolmás;
|