Το ‘να πόδι του στον ήλιο
τ’ άλλο πόδι στο φεγγάρι
το δικό μου παλικάρι
λάμα δίκοπη π’ αστράφτει
η ματιά του και μ’ ανάφτει
χίλιοι δεν τον κάνουν ζάφτι
πως τον αγαπώ
Κάντε τόπο να χορέψει
απ’ωτη γη ως το φεγγάρι
το δικό μου παλικάρι
κάντε τόπο να χορέψει
απ’ το ντέρτι να μερέψει
Ο καημός του να στερέψει
πως τον αγαπώ
Παναγιά μου κάτι πλάτες
πω πω λεβεντιά και χάρη
το δικό μου παλικάρι
με το χέρι του που απλώνει
το βουνό ξεθεμελιώνει
πως τον αγαπώ
|
To ‘na pódi tu ston ílio
t’ állo pódi sto fengári
to dikó mu palikári
láma díkopi p’ astráfti
i matiá tu ke m’ anáfti
chílii den ton kánun záfti
pos ton agapó
Kánte tópo na chorépsi
ap’oti gi os to fengári
to dikó mu palikári
kánte tópo na chorépsi
ap’ to ntérti na merépsi
O kaimós tu na sterépsi
pos ton agapó
Panagiá mu káti plátes
po po leventiá ke chári
to dikó mu palikári
me to chéri tu pu aplóni
to vunó ksethemelióni
pos ton agapó
|