Πώς βασανίζομαι | Pós vasanízome

Η κοινωνία μ’ αδικεί,
στη συμφορά σπαράζω,
μα κι αν καταφρονέθηκα
καθώς στο νου δε βάζω.

Πώς βα- πώς βασανίζομαι
κι ανα- κι αναστενάζω.

Με τριγυρνούνε βάσανα
μα ούτε αχ δε λέω
και στα σκληρά χτυπήματα
γελώ αντίς να κλαίω.

Πώς βα- πώς βασανίζομαι
μα δεν- μα δεν το λέω.

Στη μοίρα υποτάσσομαι
και μίση δεν κοιτάζω
αφού αυτή είν’ η τύχη μου
κανέναν δε δικάζω.

Πώς βα- πως βασανίζομαι
κι ανα- κι αναστενάζω

I kinonía m’ adiki,
sti simforá sparázo,
ma ki an katafronéthika
kathós sto nu de vázo.

Pós va- pós vasanízome
ki ana- ki anastenázo.

Me trigirnune vásana
ma ute ach de léo
ke sta sklirá chtipímata
geló antís na kleo.

Pós va- pós vasanízome
ma den- ma den to léo.

Sti mira ipotássome
ke mísi den kitázo
afu aftí in’ i tíchi mu
kanénan de dikázo.

Pós va- pos vasanízome
ki ana- ki anastenázo