Σ’ αποθύμησα | S’ apothímisa

Είπες “θα φύγω”, είπα “για λίγο,
χωρίς εμένα δεν μπορείς”.
Και με κοιτούσες και μου γελούσες
σαν να μου έλεγες “θα δεις”.

Είπες “θα φύγω”, είπα “για λίγο”.
Το ότι μ’ εγκαταλείπεις
το υποτίμησα,
μια μέρα μόνο λείπεις
και σ’ αποθύμησα.

Είπες “θα φύγω”, είπα “για λίγο,
θα μετανιώσεις και θα κλαις”.
Είχες δυο μάτια χίλια κομμάτια
απ’ τις δικές μου μαχαιριές.

Ipes “tha fígo”, ipa “gia lígo,
chorís eména den boris”.
Ke me kituses ke mu geluses
san na mu éleges “tha dis”.

Ipes “tha fígo”, ipa “gia lígo”.
To óti m’ egkatalipis
to ipotímisa,
mia méra móno lipis
ke s’ apothímisa.

Ipes “tha fígo”, ipa “gia lígo,
tha metaniósis ke tha kles”.
Iches dio mátia chília kommátia
ap’ tis dikés mu macheriés.