|
Μη μου το πεις πως τέλειωσε κι η μέρα
την πήρε ο διάολος κι αυτή την πέταξε πιο πέρα
κι αν θυμηθείς και έρθεις φέρε κανα τσιγάρο
γιατί τέλειωσαν κι αυτά και ξέχασα να πάρω.
Είναι οι λέξεις που μου θύμισαν πως ζω
είναι τα όνειρα που βλέπω όταν κυκλοφορώ
μέσα στην πόλη τη μεγάλη και την κρύα
δεν κοστίζουνε πολλά μα μου τα παίρνουν με τη βία.
Σα σχοινί που όταν τεντώνομαι δακρύζω
σαν παιδί που μόλις έμαθα να βρίζω
μια στιγμή στο χρόνο είμαι κι ας νομίζω
τη ζωή πως άρχισα να συνηθίζω πια.
Πέρασαν πάνω μου βροχές και καλοκαίρια
μέρες που φύγανε σαν τα παλιά τεφτέρια
πίσω από στόρια χαμηλά με πήρε ο ύπνος αγκαλιά
κι έχασα νύχτες, πρωινά και μεσημέρια.
Είμαι ένα δάσος, κλαδί πριονισμένο
είμαι βουνό που στέκει χιονισμένο
είμαι ένα πάρτι που τελείωσε νωρίς
κι έμεινε στ’αφτιά μου ο ήχος της σιωπής.
Μη μου το πεις πως τέλειωσε κι η νύχτα
τα παράπονά της πάρτα, στης αυγής την άκρη ρίχτα
κι αν θυμηθείς πιάσε κι ένα αστέρι
λίγο φως, λίγη δροσιά κι ό,τι το πρωί σου φέρει.
Σα σχοινί που όταν τεντώνομαι δακρύζω
είμαι περίπολο στη νύχτα κι έχω μάθει να βαδίζω
είμαι και φως που ανάβει όταν νυχτώνει
είμαι κερί που λιώνει μα ποτέ του δεν τελειώνει.
Είμαι ένας βράχος μοναχός στης θάλασσας την άκρη
είμαι στο μάγουλο της γης το τελευταίο δάκρυ
δεν ειμαι εικόνα αδειανή, ούτε και ξεβαμμένη
δεν είμαι η πίκρα που θαρρείς, μα η γεύση που της μένει πια…
|
Mi mu to pis pos téliose ki i méra
tin píre o diáolos ki aftí tin pétakse pio péra
ki an thimithis ke érthis fére kana tsigáro
giatí téliosan ki aftá ke kséchasa na páro.
Ine i léksis pu mu thímisan pos zo
ine ta ónira pu vlépo ótan kikloforó
mésa stin póli ti megáli ke tin kría
den kostízune pollá ma mu ta pernun me ti vía.
Sa schiní pu ótan tentónome dakrízo
san pedí pu mólis ématha na vrízo
mia stigmí sto chróno ime ki as nomízo
ti zoí pos árchisa na sinithízo pia.
Pérasan páno mu vrochés ke kalokeria
méres pu fígane san ta paliá teftéria
píso apó stória chamilá me píre o ípnos agkaliá
ki échasa níchtes, priná ke mesiméria.
Ime éna dásos, kladí prionisméno
ime vunó pu stéki chionisméno
ime éna párti pu teliose norís
ki émine st’aftiá mu o íchos tis siopís.
Mi mu to pis pos téliose ki i níchta
ta paráponá tis párta, stis avgís tin ákri ríchta
ki an thimithis piáse ki éna astéri
lígo fos, lígi drosiá ki ó,ti to pri su féri.
Sa schiní pu ótan tentónome dakrízo
ime perípolo sti níchta ki écho máthi na vadízo
ime ke fos pu anávi ótan nichtóni
ime kerí pu lióni ma poté tu den telióni.
Ime énas vráchos monachós stis thálassas tin ákri
ime sto mágulo tis gis to telefteo dákri
den ime ikóna adianí, ute ke ksevamméni
den ime i píkra pu tharris, ma i gefsi pu tis méni pia…
|
