Σ’ ένα ταξίδι στα παλιά
ήσουν αγέρι στα πανιά
και γλάρος στα κατάρτια
κι όπως γλιστρούσα στα νερά
έβλεπα μπρος μου καθαρά
τα δυο υγρά σου μάτια
Πως με πονούν τα δειλινά
που κρύβουν αναμνήσεις
όταν μου λεν ψιθυριστά
πως πια δε θα γυρίσεις
Έσταζε η σκέψη μου καημό
κι ένα παράφορο θυμό
που μ’ έκανε συντρίμμια
φτερούγιζαν οι ενοχές
σειρήνες γύρω μου απ’ το χθες
και μου ‘παιζαν ταξίμια
Πως με πονούν τα δειλινά
που κρύβουν αναμνήσεις
όταν μου λεν ψιθυριστά
πως πια δε θα γυρίσεις
|
S’ éna taksídi sta paliá
ísun agéri sta paniá
ke gláros sta katártia
ki ópos glistrusa sta nerá
évlepa bros mu kathará
ta dio igrá su mátia
Pos me ponun ta diliná
pu krívun anamnísis
ótan mu len psithiristá
pos pia de tha girísis
Έstaze i sképsi mu kaimó
ki éna paráforo thimó
pu m’ ékane sintrímmia
fterugizan i enochés
sirínes giro mu ap’ to chthes
ke mu ‘pezan taksímia
Pos me ponun ta diliná
pu krívun anamnísis
ótan mu len psithiristá
pos pia de tha girísis
|