Ήρθες πάλι ν’ ανάψεις τη φωτιά
ίδια λόγια ίδια αγκαλιά
μες στο λάθος μαζί σου θα καώ
όπως τότε κράτα με, αγάπα με και πάρε με από’δω
Σκότωσέ με δε φοβάμαι και δε θέλω να σωθώ
σκότωσέ με μ’ αυτά τα μάτια που μαχαίρια μοιάζουν
σκότωσέ με τράβηξέ με στο δικό σου το κενό
σκότωσέ με γιατί δεν ξέρω να σου πω
τι ’ναι λάθος τώρα πια και τι σωστό
Ήρθες πάλι ν’ ανάψεις τη φωτιά
ίδιες λέξεις ίδια η ματιά
δίχως σκέψη ξανά σ’ακολουθώ
δε φοβάμαι τίποτα εκεί που πας
θα πάω κι ας χαθώ
Σκότωσέ με δε φοβάμαι και δε θέλω να σωθώ
σκότωσέ με μ’ αυτά τα μάτια που μαχαίρια μοιάζουν
σκότωσέ με τράβηξέ με στο δικό σου το κενό
σκότωσέ με γιατί δεν ξέρω να σου πω
τι ’ναι λάθος τώρα πια και τι σωστό
|
Ήrthes páli n’ anápsis ti fotiá
ídia lógia ídia agkaliá
mes sto láthos mazí su tha kaó
ópos tóte kráta me, agápa me ke páre me apó’do
Skótosé me de fováme ke de thélo na sothó
skótosé me m’ aftá ta mátia pu macheria miázun
skótosé me tráviksé me sto dikó su to kenó
skótosé me giatí den kséro na su po
ti ’ne láthos tóra pia ke ti sostó
Ήrthes páli n’ anápsis ti fotiá
ídies léksis ídia i matiá
díchos sképsi ksaná s’akoluthó
de fováme típota eki pu pas
tha páo ki as chathó
Skótosé me de fováme ke de thélo na sothó
skótosé me m’ aftá ta mátia pu macheria miázun
skótosé me tráviksé me sto dikó su to kenó
skótosé me giatí den kséro na su po
ti ’ne láthos tóra pia ke ti sostó
|