Όταν θα γίνω σκιά στον Άδη
τα μυστικά μου θα `ρθουν μαζί
να κλειδωθούνε μες στο σκοτάδι
να ξεχασούνε μες στη σιωπή
Σκιές φυγάδες και συμπληγάδες
αποταμίευση τυραννική
ανυποψίαστοι μην τα μολύνουν
μην τα συλήσουν οι «ειδικοί»
Ήσυχα θέλω ν’ αποχωρήσω
να `ρθει ο επόμενος, να ν’ ικανός
να συνεχίσει ό,τι έχω αφήσει
ανολοκλήρωτο στον κόσμο αυτό
Όταν θα πέσω, κομμένο στάχυ
απ’ το δρεπάνι του θεριστή
τα όνειρά μου, οι ζωγραφιές μου
και τα τραγούδια μου θα `χουν γιορτή
Που συνεχίζεται χωρίς εμένα
ταξίδι, άγνωστο ακολουθεί
κουβάρι μίτου, που ξεδιπλώνει
τυφλή πορεία χαρτογραφεί
Εγώ μονάχος θ’ αποχωρήσω
να `ρθει ο επόμενος, να ν’ ικανος
να συνεχίσει ό,τι έχω αφήσει
ανολοκλήρωτο, μα αληθινό.
|
Όtan tha gino skiá ston Άdi
ta mistiká mu tha `rthun mazí
na klidothune mes sto skotádi
na ksechasune mes sti siopí
Skiés figádes ke sibligádes
apotamíefsi tirannikí
anipopsíasti min ta molínun
min ta silísun i «idiki»
Ήsicha thélo n’ apochoríso
na `rthi o epómenos, na n’ ikanós
na sinechísi ó,ti écho afísi
anoloklíroto ston kósmo aftó
Όtan tha péso, komméno stáchi
ap’ to drepáni tu theristí
ta ónirá mu, i zografiés mu
ke ta tragudia mu tha `chun giortí
Pu sinechízete chorís eména
taksídi, ágnosto akoluthi
kuvári mítu, pu ksediplóni
tiflí poria chartografi
Egó monáchos th’ apochoríso
na `rthi o epómenos, na n’ ikanos
na sinechísi ó,ti écho afísi
anoloklíroto, ma alithinó.
|