|
Πες μου τι ζητάς
στους σταθμούς που αγάπησες
ό,τι κι αν σου πουν
οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βοριά
Αν δεν προδωθείς
απ’ τα χνάρια που άφησες
δε θα λυτρωθείς
αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής
Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαις
Αν χαθείς ξανά
στης καρδιάς τον μαχαλά
Κάπου εκεί κοντά
Μεθυσμένη περιμένει μια σκιά
Βάλσαμο γλυκό
Θα `μαι δίπλα σου εγώ
χάρτης που διψώ
το μελάνι της πορείας σου να πιω
Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαις
|
Pes mu ti zitás
stus stathmus pu agápises
ó,ti ki an su pun
i piksídes dichnun pánta to voriá
An den prodothis
ap’ ta chnária pu áfises
de tha litrothis
an girízis sta liméria tis pligís
Ta ntumánia stu trénu tis grammés
su dichnune to chthes thes de thes
Sta limánia ton fáron i ripés
anápsane fotiés ach min kles
An chathis ksaná
stis kardiás ton machalá
Kápu eki kontá
Methisméni periméni mia skiá
Oálsamo glikó
Tha `me dípla su egó
chártis pu dipsó
to meláni tis porias su na pio
Ta ntumánia stu trénu tis grammés
su dichnune to chthes thes de thes
Sta limánia ton fáron i ripés
anápsane fotiés ach min kles
|
