|
Ζητάς να κόψουμε στα δύο την αγάπη μας
κι αυτή τη νύχτα να χαθούμε στη βροχή.
Ζητάς ο ήλιος να χαθεί μέσ’ απ’ τα μάτια μας
και να χτυπήσουν την καρδιά μας κεραυνοί.
Στάσου,
σε πάνε στο γκρεμό τα βήματά σου.
Στάσου,
θα ’ναι σεισμός ο χωρισμός
κι οι αναμνήσεις σαν αγκάθια στην καρδιά σου.
Στάσου.
Ζητάς ν’ αλλάξουμε κι οι δυο άλλη κατεύθυνση
και η αγάπη μας να κλείσει βιαστικά.
Μα θα ’ρθουν νύχτες που φωτιές θα σε τυλίγουνε,
που θα με ψάχνεις και δε θα ’μαι πουθενά.
Στάσου,
σε πάνε στο γκρεμό τα βήματά σου.
Στάσου,
θα ’ναι σεισμός ο χωρισμός
κι οι αναμνήσεις σαν αγκάθια στην καρδιά σου.
Στάσου
|
Zitás na kópsume sta dío tin agápi mas
ki aftí ti níchta na chathume sti vrochí.
Zitás o ílios na chathi més’ ap’ ta mátia mas
ke na chtipísun tin kardiá mas keravni.
Stásu,
se páne sto gkremó ta vímatá su.
Stásu,
tha ’ne sismós o chorismós
ki i anamnísis san agkáthia stin kardiá su.
Stásu.
Zitás n’ alláksume ki i dio álli katefthinsi
ke i agápi mas na klisi viastiká.
Ma tha ’rthun níchtes pu fotiés tha se tilígune,
pu tha me psáchnis ke de tha ’me puthená.
Stásu,
se páne sto gkremó ta vímatá su.
Stásu,
tha ’ne sismós o chorismós
ki i anamnísis san agkáthia stin kardiá su.
Stásu
|
