Θα γυρίσεις, κάποια μέρα θα γυρίσεις,
σαν καρφιά θα σε πονούν οι αναμνήσεις,
όταν γέρνεις κάθε νύχτα σ’ άλλο στρώμα
και φιλιά αναζητάς σε ξένο στόμα.
Στάσου λοιπόν, στάσου λοιπόν, πνίξ’ το θυμό σου,
εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ, ο άνθρωπός σου,
στάσου λοιπόν, στάσου λοιπόν, πνίξ’ το θυμό σου,
εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ, ζήσαμε ένα παρελθόν.
Θα γυρίσεις, κάποια μέρα θα γυρίσεις,
δεν μπορείς απ’ τη ζωή σου να με σβήσεις,
αν νομίζεις πως θα βρεις αγάπη άλλη,
εγώ θα `μαι η αγάπη σου η μεγάλη.
Στάσου λοιπόν, στάσου λοιπόν, πνίξ’ το θυμό σου,
εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ, ο άνθρωπός σου,
στάσου λοιπόν, στάσου λοιπόν, πνίξ’ το θυμό σου,
εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ, ζήσαμε ένα παρελθόν.
|
Tha girísis, kápia méra tha girísis,
san karfiá tha se ponun i anamnísis,
ótan gérnis káthe níchta s’ állo stróma
ke filiá anazitás se kséno stóma.
Stásu lipón, stásu lipón, pníks’ to thimó su,
egó ime edó, egó ime edó, o ánthropós su,
stásu lipón, stásu lipón, pníks’ to thimó su,
egó ime edó, egó ime edó, zísame éna parelthón.
Tha girísis, kápia méra tha girísis,
den boris ap’ ti zoí su na me svísis,
an nomízis pos tha vris agápi álli,
egó tha `me i agápi su i megáli.
Stásu lipón, stásu lipón, pníks’ to thimó su,
egó ime edó, egó ime edó, o ánthropós su,
stásu lipón, stásu lipón, pníks’ to thimó su,
egó ime edó, egó ime edó, zísame éna parelthón.
|