Στη Βουλιαγμένη
σε μια γωνιά στημένη
σε περιμένω
μα βλέπω πως αργείς
Βγάζω την κάρτα
να σου τηλεφωνήσω
και μ’ απαντάει
ο τηλεφωνητής
Αστυνομία
αν μπορούσα
στην καρδιά σου θα ‘βαζα
θέλω να ξέρω
κάθε βράδυ που γυρνάς
Και υποφέρω
που το σώμα μου
μαζί σου ταίριαζα
πρώτη θέση
στην καρδιά μου σ’ έβαζα
μα εσύ αλλού αγαπάς
Αργείς νυχτώνει
η σκέψη σου σε λιώνει
πάλι θα παίξει
το έργο το γνωστό
Βγάζω τσιγάρο
απόφαση να πάρω
αν θα σε ρίξω
στον ίδιο τον καημό
|
Sti Ouliagméni
se mia goniá stiméni
se periméno
ma vlépo pos argis
Ogázo tin kárta
na su tilefoníso
ke m’ apantái
o tilefonitís
Astinomía
an borusa
stin kardiá su tha ‘vaza
thélo na kséro
káthe vrádi pu girnás
Ke ipoféro
pu to sóma mu
mazí su teriaza
próti thési
stin kardiá mu s’ évaza
ma esí allu agapás
Argis nichtóni
i sképsi su se lióni
páli tha peksi
to érgo to gnostó
Ogázo tsigáro
apófasi na páro
an tha se ríkso
ston ídio ton kaimó
|